آشنایی با ویروس بال تغییر شکل یافته (DWV)

ویروس بال تغییر شکل داده شده Deformed Wing Virus (DWV) یک بیماری ویرانگر است که زنبورهای عسل را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد، که منجر به تغییر شکل بال و سایر مشکلات رشدی می شود که از پرواز زنبورها جلوگیری می کند و در نتیجه توانایی آنها برای گرده افشانی و تولید عسل را مختل می کند. این ویروس عمدتاً توسط کنه واورآ ، یک کنه انگلی که از زنبورها تغذیه می کند و به عنوان ناقل DWV و سایر بیماری ها عمل می کند، پخش می شود.

این مقاله بر اهمیت سلامت زنبور عسل به دلیل نقش حیاتی آنها در گرده افشانی و تامین غذای انسان تاکید می کند. در مورد علل DWV از جمله آلودگی کنه واروآ، عدم نگهداری کندو، استرس کلنی، و گرسنگی، به ویژه در طول زمستان که ذخایر غذایی کم است، بحث می کند.

علائم DWV به راحتی قابل تشخیص است، مانند ناهنجاری های بال و شکم، زائده های آسیب دیده و تغییر رنگ یا فلج بال ها و پاها. تشخیص را می توان از طریق روش های مختلفی از جمله رول پودر قند، تست شستشوی الکل، روش تخته چسبنده و تست آب صابون انجام داد.درمان این ویروس در درجه اول بر کنترل جمعیت کنه واروآ ، با گزینه هایی از مداخلات شیمیایی مانند کنه کش ها و مواد شیمیایی مصنوعی گرفته تا درمان های طبیعی مانند اسانس ها و اسیدهای آلی متمرکز است.

؛؛  این مقاله در مورد استفاده بیش از حد از مواد شیمیایی خشن به دلیل آلودگی بالقوه عسل هشدار می دهد و بر اهمیت رویکردهای درمانی اندازه گیری شده و مسئولانه برای تضمین سلامت و بقای زنبورها تاکید می کند.

ویروس بال تغییر شکل داده شده چیست؟
ویروس بال تغییر شکل (DWV) که به آن بیماری بال تغییر شکل نیز می‌گویند، یک آلودگی ویروسی به کلنی زنبور عسل است که زنبورهای عسل را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار می‌دهد. این ویروس علائم و بدشکلی‌های متعددی را نشان می‌دهد و نامش را برگرفته از واضح‌ترین موردی است که زنبورها از آن رنج می‌برند (تغییر شکل بال). این تغییر شکل در مرحله چرخه زندگی زنبور عسل ایجاد می شود. بالهای آنها در میان سایر ناهنجاری های رشدی که اغلب قابل مشاهده است، منقبض شده و تغییر شکل می دهند. این به یک بحران جهانی برای زنبورها و همچنین برای ما به عنوان انسان تبدیل شده است زیرا بقای ما به آنها گره خورده است.

این بیماری در اثر هجوم کنه های واروآ در کلنی زنبورهای عسل ایجاد می شود. آنها مسئول بسیاری از بیماری ها در زنبورها هستند. آنها به عنوان یک ناقل برای بسیاری از بیماری های تهدید کننده کلنی مانند پشه ها از جمله DWV عمل می کنند. ناقل اصلی این بیماری کنه واروآ است. با توجه به شدت اثرات آن، DWV شدیدترین بیماری مورد بررسی است که کندوها را آزار می دهد. در صورت عدم درمان ویروس، تخریب‌کننده‌های واروآ باعث فروپاشی کلنی می‌شوند.

ویروس بال تغییر شکل یافته یک ویروس RNA است. این یکی از 22 ویروس شناخته شده ای است که می تواند برای زنبورها کشنده باشد. گونه های خاصی از زنبورها مانند Apis mellifera، Bombus terrestris و غیره در برابر DWV آسیب پذیرتر هستند. اولین زنبورهای علامت دار این ویروس در ژاپن مشاهده شد و نمونه ای از این ویروس در سال 1980 جدا شد. اکنون این بیماری در سراسر جهان گسترش یافته است. این ویروس به طور کلی در زنبورهای تجاری پرورش یافته و همچنین در سبدهای گرده یافت می شود.

اگر زنبورها دارای بال های تغییر شکل یافته باشند، قادر به پرواز نخواهند بود. اگر نتوانند پرواز کنند، نمی توانند گرده افشانی کنند یا عسل درست کنند. عسل یک منبع غذایی برای انسان و همچنین زنبور عسل است. بدون اینکه بتوانند از گلی به گل دیگر پرواز کنند و شهد جمع‌آوری کنند، عسل می‌سازند و در نهایت از گرسنگی می‌میرند، بدون اینکه به اثرات کاهش گرده افشانی فلور در مجاورت اشاره کنیم.

علل ویروس بال تغییر شکل یافته
ویروس بال تغییر شکل یافته مستقیماً با کنه‌های واروآ، با نام مستعار "ویرانگر واروآ" مرتبط است. عوامل دیگری نیز می تواند در علت یا چگونگی آلوده شدن کلنی زنبور عسل به آن دخیل باشد. در زیر به عوامل اصلی در ایجاد و انتشار ویروس تغییر شکل بال می پردازیم.

1. کنه های واروآ
کنه واروآ که به نام ویرانگر واروآ نیز شناخته می شود، یک کنه انگلی است. از بیرون به زنبورها حمله می کند و از آنها تغذیه می کند. به عنوان یک انگل، خود را به بدن زنبور عسل می چسباند و با مکیدن بدن های چاق، میزبان خود را ضعیف می کند.

کنه های نر واروآ سفید هستند. با این حال کنه های ماده بالغ واروآ قرمز مایل به قهوه ای هستند. آنها مسطح و شبیه دکمه هستند. آنها هشت پا دارند. به طور کلی، آنها 1 تا 1.8 میلی متر طول و 1.5 تا 2 میلی متر عرض دارند.

2. عدم نگهداری
بیشتر زنبورهای عسل که امروزه یافت می شوند در کلنی های ساخته دست بشر هستند. این کندوها نیاز به مراقبت و نظارت دائمی دارند. اگر نتوانید بازرسی های منظم را انجام دهید یا علائم هجوم را نادیده بگیرید، این بیماری می تواند به اندازه ای گسترش یابد که کل کلنی را از بین ببرد. در برخی شرایط، می تواند منجر به تخریب کلنی شود. در صورت تشخیص زود هنگام، می توان اقدامات مناسبی برای درمان و حفظ کلنی انجام داد.

3. استرس در کلنی
کندویی که ملکه قوی یا جمعیت قوی ندارد، می تواند بیشتر مستعد ابتلا به بیماری ها باشد. این گونه کندوها به عنوان کندوهای ضعیف توصیف می شوند و شانس بیشتری برای تسلیم شدن در برابر ویرانگرهای واروآ دارند.

به طور کلی بیماری های ویروسی در زنبورها نهفته هستند، اما گاهی اوقات با شرایط استرس زا تشدید می شود. این می تواند عواقب جدی از نظر مرگ و میر کلنی داشته باشد.

4. گرسنگی
در فصل زمستان زنبورهای عسل ذخایر غذایی کمی دارند. اگر آنها به کنه آلوده شوند، هیچ راهی برای بهبودی آنها وجود ندارد زیرا کنه های واروآ با تغذیه از مواد مغذی بدن میزبان خود زندگی می کنند. به دلیل کمبود غذا زنبورها نمی توانند خود را دوباره احیا کنند.

5. انتشار ویروس
گاهی ممکن است یک زنبور ولگرد در جستجوی غذا یا سرپناه گرم از کندو بازدید کند. آن زنبور ممکن است به کنه Varroa آلوده شده باشد. طبیعتاً زنبورهای بومی به آن زنبور ولگرد حمله می‌کنند و آن را می‌کشند، اما آلودگی به ویروس عفونی ناگزیر به آن کلنی نیز سرایت می‌کند.

شدت ویروس بال تغییر شکل یافته
شدت ویروس بال تغییر شکل یافته در کلنی های زنبور عسل تا حد زیادی به دلیل تولید مثل کنه واروآ در داخل کلنی است. این کنه ها دارای چرخه تولید مثل 10 روزه هستند. کنه ماده به سلول‌های مولد وارد می‌شود و پس از پوشاندن آنها، کنه‌ها تخم‌های خود را روی لارو زنبور می‌گذارند. زنبورها و کنه ها تقریباً چارچوب زمانی یکسانی برای رشد دارند. کنه ها زمانی که لاروها پس از خارج شدن از مرحله شفیره آماده خروج از سلول می شوند، از تخم بیرون می آیند.

علائم ویروس بال تغییر شکل یافته
ویروس بال تغییر شکل یافته (DWV) مشکلات زیادی را برای زنبورها ایجاد می کند. علائم آن عبارتند از:
    •  تغییر شکل بال و ناحیه شکم در زنبورهای بالغ.
    •  زائده های آسیب دیده
    •  کاهش سایز بدن.
    •  بال های غیر قابل استفاده.
    •  شکم گرد، کوتاه و متورم شده است.
    •  تغییر رنگ یا فلج بالها و پاها.

زنبورهایی که علائم بیماری تغییر شکل بال را نشان می دهند تقریباً همیشه طول عمر نسبتاً کمتری دارند. آنها معمولاً تنها 48 ساعت زندگی می کنند و حتی زودتر از کندو بیرون رانده می شوند. این بخشی از طبیعت زنبورهای عسل است که زنبور مریض کندو را ترک می کند تا بمیرد تا کندو را از فضولات مرده و بیماری در امان نگه دارد.حتی زمانی که کنه ها در کندو وجود ندارند، ویروس می تواند در جمعیت زنبورهای کلنی به عنوان یک عفونت پنهان باقی بماند. در چنین شرایطی توسط زنبورهای کارگر به صورت خوراکی منتقل می شود.

علائم ویروس تغییر شکل بال منحصراً در زنبورهای عسل بالغ یافت می شود و به راحتی تشخیص داده می شود. کنه ها بدن چربی لارو زنبور عسل و بالغین را می مکند. این امر آنها را از مواد مغذی که برای بقای خود به شدت نیاز دارند محروم می کند. عدم تعادل و کمبود منجر به اختلال در عملکرد بدن می شود. مسائل ممکن است شامل موارد زیر باشد:
    •  مشکلات تنظیم هورمونی و انرژی
    •  ایمنی ناکارآمد
    •  سم زدایی با آفت کش ها
    •  بی حالی شدید

گاهی اوقات کنه های زنبورهای بالغ در زیر صفحات شکمی قرار می گیرند. یعنی در قسمت زیرین ناحیه متاسوم (metasoma) زنبور در سمت چپ این اتفاق می افتد.مطالعات نشان می دهد که کنه ها معمولاً برای تغذیه به زیر شکم زنبور عسل می روند. اما بیشتر اوقات، کنه ها در بالای شکم زنبور عسل در ناحیه مزوزوما (mesosoma) قابل مشاهده هستند. نتیجه گیری می شود که کنه های قابل مشاهده در قسمت بالایی برای تغذیه نیستند بلکه سعی می کنند به زنبورهای دیگر منتقل شوند.

هنگامی که کنه های واروآ از بدن زنبورها تغذیه می کنند، زخم های باز باقی می گذارند. این مکان ها مستعد ابتلا به بیماری ها و بسیاری از عفونت های ویروسی هستند. کنه‌های واروآ ناقل 5 تا 18 ویروس زنبور عسل ناتوان کننده غیر از ویروس بال تغییر شکل یافته هستند. گونه های خاصی از زنبورهای عسل مانند اروپایی Apis mellifera در برابر این موجودات انگلی کاملا بی دفاع هستند.

تشخیص ویروس بال تغییر شکل یافته
کنه های واروآ با رنگ متمایزشان بسیار آسان قابل تشخیص هستند. رنگ آنها قهوه ای مایل به قرمز، هشت پا و بدن بیضی شکل است و با چشم غیرمسلح قابل مشاهده است. می توانید آنها را به صورت دستی در کندو بررسی کنید. اما گاهی اوقات آنها می توانند روی بدن زنبورها پنهان شوند و در این صورت می توانید آزمایش های ساده ای برای تأیید وجود کنه ها انجام دهید. در اینجا به چند مورد از این تست ها اشاره می شود.

1. رول پودر قند
برای این آزمایش با کمک یک پیمانه اندازه گیری 1/2 فنجان از حدود 300 زنبور عسل نمونه برداری کنید. زنبورها را در شیشه ای قرار دهید که دارای درب توری 1/8 اینچی است. 2 قاشق غذاخوری پودر قند را به شیشه اضافه کنید. یک دقیقه کامل شیشه را به آرامی بچرخانید و سپس آن را وارونه کرده و به مدت دو دقیقه تکان دهید. این کار را روی یک بشقاب جمع آوری انجام دهید تا کنه ها هنگام سقوط جمع شوند.برای تعیین کمیت نتایج، زنبورها را بشمارید و آنها را بر 3 تقسیم کنید تا تعداد کنه در هر 100 زنبور را بیابید. مزیت انجام آزمایش رول قند این است که از مرگ زنبورهای نمونه جلوگیری می کند.

2. تست شستشوی الکل
برای روش شستشوی الکل، نمونه ای از 300 زنبور عسل را با استفاده از یک فنجان اندازه گیری 1/2 فنجان جمع آوری کنید. سپس الکل را با غلظت 70 درصد یا بیشتر در یک شیشه بریزید و زنبورها را در آن غوطه ور کنید. درب شیشه را با یک درب ببندید و حدود دو دقیقه به آن استراحت دهید. سپس یک صفحه مشبک 1/8 اینچی بردارید و آن را روی یک صفحه جمع آوری قرار دهید. مخلوط را روی آن بریزید و تعداد کنه ها را بشمارید. برای تعیین کمیت کنه ها، تعداد کنه ها را بر 3 تقسیم کنید تا شماره کنه ها در هر 100 زنبور را دریافت کنید. آزمایش شستشوی الکل موثرترین روش تشخیص در نظر گرفته می شود، اما تمام زنبورهای نمونه را می کشد .

3. روش تخته چسبنده
این آزمایش عاطفی ترین روش برای تشخیص کنه واروآ است. در این فرآیند هیچ زنبوری کشته یا صدمه نمی بیند. می توانید با استفاده از ژله نفتی یک تخته چسبناک درست کنید. حتما آن را روی ضخامت بگذارید. سپس تخته را زیر تخته زیرین اتاقک مولدین قرار دهید. برای این منظور می توانید از صفحه نمایش مشبک 1/8 اینچی نیز استفاده کنید. تخته را پس از یک دوره سه روزه بردارید و پس از آن کنه هایی را که روی تخته گیر کرده اند بشمارید. تعداد خود را بر سه تقسیم کنید تا میزان متوسط کاهش کنه ها در هر 24 ساعت را دریابید. تعیین نتیجه در این آزمایش ممکن است بیشتر طول بکشد اما هیچ زنبوری آسیب نمی بیند.

4. تست آب صابون
این یک روش موثر برای تعیین کمیت سطح آلودگی است. 300 زنبور را از کلنی بگیرید. آب صابون را به لوله ای با رویه مشبک اضافه کنید و زنبور را داخل آن قرار دهید. حالا لوله را تکان دهید تا کنه ها به راحتی از بدن زنبورهایی که از داخل شبکه می افتند جدا شوند. سپس از معادله زیر برای محاسبه استفاده کنید:

؛؛ میزان آلودگی به واروآ ویرانگر = (تعداد کنه ها تقسیم بر 100 زنبور شمارش شده)

درمان بیماری ویروس بال تغییر شکل یافته
موثرترین راه برای درمان ویروس تغییر شکل بال، کنترل هجوم کنه های واروآ است. این کنه ها دلیل مرگ و میر DWV و همچنین تخریب کلنی ها هستند. بنابراین بهترین راه برای درمان DWV کنترل جمعیت کنه‌های واروآ در کلنی‌های زنبور عسل است. این واقعاً یک نوع فرصت است و هر چه زودتر جلوی گسترش واروآ را بگیرید و آن را درمان کنید تا میزان بقای زنبورها بیشتر می شود.

ویروس بال تغییر شکل یافته برای درمان موثر نیاز به مداخله شیمیایی دارد. یکی دیگر از روش های درمانی بسیار موثر برای آن، پرورش زنبورهایی است که در برابر کنه های نابودگر واروآ مقاوم هستند. این ساده ترین راه حل طولانی مدت برای این مشکل است.

اقدامات شیمیایی برای درمان ویروس بال تغییر شکل یافته
گزینه های زیادی برای درمان کنه های واروآ در مقیاس تجاری وجود دارد. کنه کش ها را می توان در مقادیر دقیق استفاده کرد. استفاده مناسب از کنه کش ها به کاهش مقاومت در برابر درمان های پیشگیرانه نیز کمک می کند. اما این مواد شیمیایی باید در حداقل سطح ممکن استفاده شوند تا از آلودگی عسل جلوگیری شود.

؛؛ برای درمان DWV گزینه های متعددی برای درمان های مصنوعی نیز موجود است.

مواد شیمیایی مصنوعی برای درمان ویروس بال تغییر شکل یافته
در اینجا لیستی از مواد شیمیایی مصنوعی آورده شده است :

    •  حشره کش پیرتروئید، یعنی فلووالینیت ، می توان از آنها به عنوان نوارهای دارویی استفاده کرد.
    •  حشره کش ارگانوفسفره، یعنی کومافوس یا مایت چک ، از این ها می توان به عنوان نوارهای دارویی نیز استفاده کرد.
    •  کریستال تیمول مانلی، به عنوان غذا برای درمان داده شود
    •  دستور العمل درمان با شکر، که به عنوان غذا برای درمان داده می شود.

مواد شیمیایی طبیعی برای درمان DWV
برخی از مواد شیمیایی طبیعی می توانند با خیال راحت به عنوان دارو برای اهداف درمان واروآ دسترکتور استفاده شوند، مانند:

    •  اسید فرمیک، یعنی Mite-Away که به صورت بخار یا پدهای آغشته به دارو تحویل داده می شود.
    •  می توان از پودر قند، تالک یا هر پودر موجود دیگری نیز استفاده کرد. اما اندازه دانه آنها باید بین 5 تا 15 میکرومتر باشد. این مواد با پاشیدن ماده روی زنبورها عمل می کند.
    •  برخی از روغن های ضروری نیز می توانند این کار را انجام دهند. می توانید از روغن لیمو، نعناع یا حتی آویشن به عنوان درمان کنه استفاده کنید. برای اینکار از چکاندن و پد هر دو استفاده می کنند.
    •  استرهای قند نتایج خوبی در درمان DWV می دهد. آنها با اسپری کندو با محلول آن اعمال می شوند.
    •  استفاده از اسید اگزالیک نیز استفاده می شود. اسید اگزالیک معمولاً با روش‌های انتقال بخار یا چکاندن استفاده می‌شود. ممکن است ترجیح دهید از حوله های آغشته به مخلوط اسید اگزالیک هم استفاده کنید.
    •  روغن های معدنی نیز موثر هستند، اما باید از روغن های خوراکی استفاده کنید و آنها را به صورت دوره ای به عنوان بخار به کندوها برسانید. همچنین می توانید آنها را مستقیماً روی کاغذ یا طناب بمالید و داخل کلنی قرار دهید.
    •  از ترکیبات طبیعی رازک مانند هاپگارد نیز می توان استفاده کرد. آنها با استفاده از روش نوار اعمال می شوند.

روش های درمان
به طور کلی درمان ها با اسپری کردن مواد شیمیایی روی کلنی انجام می شود. شما همچنین می توانید از بخارات و روش های قطره چکانی به عنوان سیستم های تحویل دارو استفاده کنید. اما وقتی برای کنه ها سمپاشی می کنید، مواد شیمیایی به زنبورها نیز می رسد. با توجه به کنه ها، یک کلنی می تواند در حال حاضر ضعیف باشد و استرس اضافی مواد شیمیایی موجود در مخلوط می تواند آنها را از لبه خارج کند. دارو را می توان بدون ایجاد این مسائل به کندو داد. شما به سادگی باید ابزارهای متوسط را پیدا کنید. در اینجا چند پیشنهاد هستند:

    •  درمان را با استفاده از نوارهای ساخته شده از مواد شیمیایی دارویی انجام دهید. یک پوشش نازک از شربت شکر یا فقط چند قطره از آن را روی نوار اضافه کنید تا زنبورها به آن بخورند.
    •  در صورتی که آب شیمیایی در کندو انباشته نشود، روش چکاندن نیز می تواند کمک کند.
    •  اسپره کردن دارو نیز موثر است، اما به شرطی که همه زنبورها هنگام اسپره ، دارو را دریافت کنند.
    •  یک حوله را در محلول دارویی خیس کرده و در کندو قرار دهید. زنبورها آن را می جوند و بدن خود را به آن می مالند.
    •  از گزینه های درمانی خوراکی نیز عمدتاً به دلیل کمترین عوارض جانبی می توان استفاده کرد.

همه اینها روش های درمانی موثری برای بیماری بال تغییر شکل یافته هستند. انتخاب از بین گزینه های موجود به عهده شماست. نیازهای کندو را در اولویت قرار دهید و تصمیم درستی خواهید گرفت.

معایب استفاده از مواد شیمیایی خشن برای درمان
استفاده بیش از حد از مواد شیمیایی خشن، عسل تولید شده توسط زنبورها را آلوده می کند. این امر با استفاده از عسل زنبور عسل به عنوان منبع غذایی منجر به آلودگی بدن ما می شود. همچنین می تواند بر سلامت جمعی کلنی تأثیر بگذارد. درمان بیش از حد می تواند مشکلات بیشتری ایجاد کند و روی زنبورها تأثیر منفی بگذارد. برای جلوگیری از این مشکلات قابل پیش بینی ناشی از استفاده از درمان دارویی مبتنی بر مواد شیمیایی، مطمئن شوید که فقط از مقدار لازم استفاده می کنید. هرگز به بیش از حد به کندوی زنبور عسل دارو ندهید ، حتی اگر کمتر از دوز مصرفی نیز استفاده کنید موجب میشود تا آلودگی برطرف نشود. همیشه قبل از طراحی یک برنامه درمانی با داروی مناسب، میزان مشکل را اندازه گیری کنید.

زنبورها حساس و مستعد مرگ و بیماری هستند. آنها نیاز به مراقبت مناسب برای گرفتن هر گونه علائم آفات در کندو دارند. اگر کندوهای شما زود به آن مبتلا شوند، روتین های درمانی خفیف مشکل را حل می کنند. اما اگر متوجه یک آلودگی کامل شدید، چاره‌ای جز انتخاب گزینه‌های درمانی شدید با استفاده از مواد شیمیایی قوی‌تر نخواهید داشت. با استفاده از دوزهای قوی، باید اثرات آن را روی زنبور و عسل بسنجید.

چرا زنبورها مهم هستند؟
زنبورها فقط عسل درست نمی کنند. در فرآیند جمع آوری شهد، انواع محصولات غذایی را گرده افشانی می کنند. تخمین زده شده است که زنبورها مسئول گرده افشانی یک سوم محصولات ما هستند. بسیاری از کشاورزان میوه و سبزی، کندوهای عسل را در همان مجاورت پرورش می دهند تا با گرده افشانی مؤثر، برداشت خوبی را تضمین کنند و همه اینها به لطف این زنبورهای کوچک شلوغ به دست می آید. دسته ای از محصولات غذایی نیاز به گرده افشانی دارند مانند آووکادو، سویا، بروکلی، کرفس، آفتابگردان برای روغن، خیار، گیلاس، زغال اخته، مرکبات، هلو، کیوی و خربزه. بسیاری از اینها بخشی از رژیم غذایی روزانه ما هستند و زنبورها نقش بسیار مهمی در رشد آنها دارند. مهمتر از همه زنبورها برای ما ضروری هستند تا بتوانیم از بادام در رژیم غذایی خود و زغال اخته در پنکیک خود لذت ببریم.

حدود 80 درصد از محصولات امریکا به زنبورهای عسل وابسته است. زنبورهای عسل نه تنها برای انسان ، بلکه برای حیوانات نیز وارد عرصه می شوند، آنها می توانند شبدر و یونجه را گرده افشانی کنند. این بدان معناست که زنبورها پیامدهای ارزشمندی برای صنعت گوشت و لبنیات نیز دارند. علاوه بر خوراک گاو، محصولات گرده افشانی زنبور عسل در طیف وسیعی از محصولات غذایی تولید شده با استفاده از این مواد استفاده می شود. پنبه و کتان از جمله مواردی هستند که برای گرده افشانی به زنبورها وابسته هستند.

ما همچنین از انواع اقلام غیر خوراکی تولید شده توسط زنبورهای عسل لذت می بریم. آنها موم زنبور عسل تولید می کنند که برای اهداف تمیز کردن و به عنوان یک عنصر در بسیاری از محصولات آرایشی استفاده می شود. در مجموع زنبورها از بسیاری جهات برای انسان ضروری هستند. با تغییرات محیطی، تغییرات آب و هوایی و استفاده از آفت کش ها، خطرات سلامتی زنبورها به طور چشمگیری افزایش یافته است. آنها با بحران های مختلفی روبرو هستند که بقای آنها و در نهایت ما را تهدید می کند. یکی از دلایل آن بیماری تغییر شکل بال است.

؛؛ نتیجه گیری !
زنبورداری یک تعهد سخت است و بیماری هایی مانند ویروس بال تغییر شکل یافته بر خلاف آنچه ما دوست داریم اتفاق می افتد. نکته کلیدی این است که قبل از تصمیم به انجام هر نوع مداخله شیمیایی در مورد عواقب آن فکر کنید. با صبر، مراقبت و تمرین می توانید به زنبورهای خود کمک کنید تا از هرگونه حمله تهدید کننده کلنی جان سالم به در ببرند. به سادگی به یاد داشته باشید که هوشیار باشید و تصمیمات هوشمندانه تری بگیرید.

نوشته : Michael Simmonds
 

#کنه  #واروآ   #انگل   #زنبور   #کلنی  #زنبورداری  #فرمیک  #منتول  #ملکه   #بال   #عفونت    #ویروس  #کندو   DWV#  #بال   #Apis   #اسید   #اگزالیک  #Varroa